In de jaarlijkse Power 100 van het internationale kunsttijdschrift Art Review staat Hito Steyerl op nummer 1. Zij wordt een van de meest invloedrijke kunstenaars van dit moment genoemd. Het eerste kunstwerk in Robot Love na Enter Aliveness, de magische deur van Adams Ponnis (zie blog van 13 juli) is Hell Yeah We Fuck Die van Hito Steyerl. Dat is een ondubbelzinnige binnenkomer op Robot Love. Die vijf woorden blijken de vijf meest gebruikte Engelse woorden in titels van liedjes. De video’s die rond die vijf woorden worden vertoond laten beelden zien van hightechbedrijven die robots testen op hun evenwicht en uithoudingsvermogen. Dat gaat, zoals we in dit werk in Robot Love kunnen zien, niet altijd even als gewenst of gepland. Het werk confronteert ons met antropomorfisme, onze eigenschap om menselijke eigenschappen toe te schrijven aan dieren en in dit geval aan robots, waarmee we deze menselijker maken dan ze werkelijk zijn.
Hito Steyerl. Hell Yeah We Fuck Die
In de video Robots Today, onderdeel van het werk, zien we beelden van de Koerdische spookstad Cizre op de grens met Syrië. Deze stad is vaak het slagveld geweest tijdens spanningen tussen de PKK (Koerdische Arbeidspartij) en de Turkse regering. Het is tevens de geboortestad van de geleerde Ismail al-Jazari die al in de 13e eeuw een uitgebreid naslagwerk schreef over mechanische apparaten en de innovaties uit die tijd. Tijdens de fragmenten worden er vragen gesteld aan Siri, de chatbot van Apple, over de rol die computertechnologie speelt in hedendaagse oorlogen. In haar Benno Premsela Lezing How To Kill People in Het Nieuwe Instituut in Rotterdam in 2016, haalde Steyerl ontwerper George Nelson aan die in zijn film uit 1963 met dezelfde titel stelt dan het doden een ontwerpzaak is, naast mode en huishouden. Nelson stelt dat design cruciaal is voor de verbetering van zowel vorm als functie van wapens. Esthetiek wordt ingezet om dodelijke technologie te verbeteren. Een distopisch beeld naast dat van de klungelende robots. Kortom niet echt een veelbelovende toekomst. Steyerl doet daar een schepje bovenop door de woorden Hell Yeah We Fuck Die als lichtbakens in te zetten en ons met een klap in het gezicht terugbrengen tot de menselijke realiteit. We moeten vooral niet denken dat we onze triviale menselijke gedragingen en de onvermijdelijkheid van het einde van het leven kunnen keren door de inzet van robots en AI. Dat je het weet…
