Tijdens Dutch Design Week worden verschillende cyborg projecten getoond van Petra Ardai, Bartosz Seifert & Ieva Jakuša, Gill Baldwin en vele anderen. Ook wordt er tijdens deze week een aantal lezingen over het thema cyborgs georganiseerd.
Phoebe 3.0 van Petra Ardai is een audioinstallatie, speciaal voor de Cyborg Catwalk gemaakt. Phoebe 3.0 is de perfecte synthese tussen mens en machine. Ze is intelligent en gevoelig. Ze beschikt over emoties, maar wordt niet door hen afgeleid. Phoebe denkt altijd in de lange termijn en zet het belang van de gemeenschap voorop. Ze heeft geen ego en ze is niet bang voor de dood. Ook hecht ze niet aan spullen, aan haar jeugd of aan een identiteit. Ze is onvermoeibaar en staat altijd open om iets nieuws te leren. Phoebe heeft onbeperkt geheugen, kan uitstekend prioriteiten stellen en maakt kansberekeningen en foutloze prognoses. Phoebe is zelfkritisch, koestert geen vastgeroeste denkbeelden en lijdt niet aan zelfoverschatting. Phoebe houdt van mensen. Het waren toch mensen die haar hebben gemaakt?
Gill Baldwin. Affective Environments, 2018
Gill Baldwin is een van de winnaars van de Call for Cyborgs en om die reden opgenomen in de Cyborg Catwalk. Met Affective Environments stelt deze ontwerper de vraag of we aan de hand van technologie nauwer in contact kunnen komen met ons lichamelijk bewust- en welzijn. De installatie is een ruimte voor wellnessen zelfzorg die wordt beïnvloed door de fysieke en emotionele staat van de bezoeker die in de ruimte plaatsneemt. Als de bezoeker zich ontspant, vult de ruimte zich langzaam maar zeker met stoom wat een nog rustgevender effect heeft. Er ontstaat een gesprek tussen mens en machine, die een wederzijdse relatie met elkaar aangaan. De vraag is wel: wie beïnvloedt wie? Het zet bezoeker aan na te denken over de kneedbaarheid van het menselijk lichaam en hoe dit soms op hele soepele of subtiele wijze zichtbaar of voelbaar is.
Bartosz Seifert & Ieva Jakusa. Frozen Brain, 2018
Bartosz Seifert & Ieva Jakuša zijn ook winnaars van de Call for Cyborgs met Frozen Brain. Wat als we onze herinneringen en identiteit konden opslaan en preserveren? Zouden we deze informatie dan willen delen met slimme apparaten? In de Verenigde Staten worden er al sinds 1976 mensenlichamen ingevroren die – als de zogeheten cryonics technologie zich verder ontwikkelt – in de toekomst weer tot leven kunnen worden gewekt. Ook proberen wetenschappers het neurologische netwerk van het menselijk brein in kaart te brengen en te simuleren. Bartosz Seifert en Ieva Jakusa lieten zich voor hun project inspireren door deze ontwikkelingen. Frozen Brainstelt een toekomst voor waarin we onze herinneringen en identiteiten (na onze dood) kunnen bevriezen en toegankelijk maken voor AI en robots, zodat deze technologieën zich beter kunnen assimileren met de mens. Zullen we na cookies, algoritmen en digitale persoonsgegevensverwerking robots toestaan nog beter kennis met ons te laten maken?
Nieuwsgierig? Kom naar ROBOT LOVE en beweeg je over de Cyborg Catwalk als een volleerd model. You better work.
