Wat als robots zich zelf ontwikkelen en niet langer alleen door de mens worden ontworpen? Dat kon wel eens een schrikbeeld zijn voor velen. Bij Robot Love hebben we vaak gesprekken met mensen over de ontwikkelingen rondom robotica en kunstmatige intelligentie. Veel mensen volgen met interesse de ontwikkelingen rondom zelfrijdende auto’s of robots in de zorg. We stellen met Robot Love de vraag of wij als mens wel klaar zijn voor het ontwikkelen van al die robots. Moeten we niet eerst onszelf wat beter leren kennen om een robotbaby te kunnen maken?
Evolutie van robotbaby’s
Guszti Eiben, hoogleraar kunstmatige intelligentie aan de VU in Amsterdam kijkt daar op zijn manier naar. Hij gaat er in zijn onderzoek vanuit dat we de ontwikkeling van robots over kunnen laten aan de evolutie, zo vertelt hij De Volkskrant: “Wat nu als Moeder Natuur wordt vervangen door een supercomputer die razendsnel virtuele robots ontwikkelt?” Zijn idee werd met enthousiasme ontvangen door de wetenschap. Maar het ging hem nog niet ver genoeg. Eiben wilde meer. Niet langer alleen een virtuele evolutie voor de robots, maar een fysieke. Met een 3D-printer, een hoop sensors, motoren en chips en de regels van de genetische code bouwde hij een kraamkamer voor robotbaby’s.
De ‘robotbaby’s’ zullen eerst worden getraind in een school, net als mensen, zodat ze basisvaardigheden kunnen opdoen, zoals lopen.
De robots krijgen de opdracht een bepaalde taak om uit te voeren. Zij moeten zelf op zoek naar de handigste manier om dat te doen. De robot die dit het beste doet geeft zijn ‘genen’ door aan de volgende generatie. Slim hoor. Het zijn net mensen… Lees meer op Volkskrant.nl
Hoogleraar Guszti Eiben en zijn robotbaby. Foto: VUmagazine
