Danielle Arets is de Associate Lector bij het lectoraat Journalism & responsible Innovation aan de Fontys Hogeschool. Daarnaast is zij ook Associate Lector bij Strategic Creativity aan de Design Academy Eindhoven. Daniëlle vormt de toekomst van journalistiek door middel van design onderzoek, het onderzoeke nvan trends in technologie en prototype toekomstconcepten voor content. Haar werk is gevormd door een passie voor culturele en technologische trend, met menswaardige manieren voor innovatie.

Datacollectie vangt ons persoonlijk leven, analyseert ons gedrag en maakt voorspellingen van toekomstige gebeurtenissen mogelijk. Gegevens en modellen worden steeds meer onderdeel van besluitvormingsprocessen, van verkeer over het goedkeuren van leningen kanaliseren, het opsporen van sociale welzijnsfraude of selecteren van sollicitanten, tot het berechten van veroordeelden. Aangezien deze black boxes van invloed zijn op ons persoonlijke en openbare leven, zijn robuuste kaders voor verantwoorde datacollectie-praktijken nodig, inclusief de mogelijkheid deze te handhaven en te controleren. Gegevens en algoritmen moeten worden erkend als een zaak van publiek belang, en onderwerp zijn voor politiek debat en overleg. In relatie tot het evaluatieproces van dataprojecten door de Data Ethics Decision Aid van de Utrecht data School onderzoekt hij mogelijkheden om bewustzijn te creëren voor data-ethiek en checks-and-balances voor dataprojecten.

Mirko Tobias Schäfer is universitair hoofddocent voor nieuwe media en digitale cultuur aan de Universiteit Utrecht en de projectleider van de Utrecht Data School. Zijn onderzoek draait om de sociaal-politieke impact van (media) technologie. Publicaties hebben betrekking op gebruikersparticipatie, dataficatie en communicatie op sociale media. Hij is co-editor en co-auteur van het volume Digital Material. Traceren van nieuwe media in het dagelijks leven en technologie (Amsterdam University Press, 2009). Hij is auteur van het boek Bastard Culture!, over hoe gebruikersparticipatie culturele productie transformeert (Amsterdam University Press 2011). Onlangs heeft hij (samen met Karin van Es) het boek The Datafied Society uitgegeven. Cultuur door data bestuderen (Amsterdam University Press 2017).

Door het hacken van bewakingstechnieken, machine learning en big data-analyse onthult DISNOVATION.ORG’s trilogie van internet bots enkele van de invloedrijke en ondoorzichtige besturingssystemen van onze online omgeving. Begonnen in 2012 met The Pirate Cinema, gevolgd door Predictive Art Bot, en voortgezet met Computational Propaganda, onderzoekt DISNOVATION een serie black-box technologieën en het algoritmisch beheer van onze ambities, beslissingen en politieke opvattingen. Deze drie kunstwerken zijn bedoeld om opkomende algoritmische fantasieën bloot te leggen, de innerlijke werking van deze systemen te doorgronden en een kritisch debat te stimuleren.   

DISNOVATION.ORG is een kunstenaarscollectief gevestigd in Parijs, geïnitieerd door Nicolas Maigret en Maria Roszkowska. Op het kruispunt van hedendaagse kunst, onderzoek en hacken ontwikkelt het collectief situaties van verstoring, speculatie en debat, waarbij het de dominante ideologie van technologische innovatie (van techno-oplossingsgerichtheid tot techno-escapisme) uitdaagt en de opkomst van alternatieve verhalen stimuleert. Ze gaven onlangs The Pirate Book uit, een bloemlezing over media-piraterij. Hun onderzoek omvat kunstwerken, tentoonstellingen en publicaties.

Data-lekken en identiteitsfraude zijn een steeds vaker voorkomend probleem. Bij het accepteren van de Terms and Conditions zonder ze te lezen, of door het maken van verbinding met een openbaar netwerk, laten we steeds digitale sporen achter, met het risico dat onze persoonlijke informatie in de verkeerde handen valt. De Smell of Data maakt datalekken tastbaarder door er een geur aan toe te voegen. Een nieuwe geur is ontwikkeld, die net zoals bij gas, fungeert als een instinctief waarschuwingsmechanisme. Door internetgebruikers te waarschuwen en bewust te maken van data-lekken, en hoe deze te repareren, vergroot the Smell of Data het bewustzijn van de risico’s van data-lekken.

Leanne Wijnsma’s werk gebruikt design als een gereedschap voor onderzoek en ervaring, in de urgentie van reflectie op de menselijke staat van zijn. Ze analyseert de relatie tussen vrijheid en technologie door geur-design en ondergrondse exploraties. Door zintuigen en sensoren stimuleert zij instinctieve reacties die een inherent begrip van complexe infrastructuren vormen.

Als gebruikers van digitale diensten laten we de hele dag allerlei digitale sporen achter, vaak zonder dat we er ons bewust van zijn. “Data is het nieuwe olie” wordt door bedrijven,  instellingen en overheden voorgehouden. Veel nieuwe ondernemingen draaien uitsluitend om data. In ruil voor alle data die wij achterlaten of delen worden ons allerlei diensten aangeboden, soms waardevol, nuttig of onderhoudend, soms irritant. Waarom is data voor bedrijven zo waardevol en wat doen ze er allemaal mee? En wat schieten wij als burgers, gebruikers en consumenten daar mee op?

 Marcel Aarts is een ingenieur/manager/ondernemer die zijn carrière begon in het jaar dat het moderne internet werd bedacht en de eerste laptops en digitale mobiele telefoons op de markt verschenen. Hij was verantwoordelijk voor de introductie van de eerste breedbandaansluitingen en de ontwikkeling van digitale netwerken door heel Europa en daarbuiten.  Momenteel begeleidt hij bedrijven bij het ontwikkelen van nieuwe digitale diensten en is hij mentor voor startups bij Yes!Delft en ImpactHUB.